به گزارش خبرگزاری پیشگو و به نقل از رسانه‌ی شرق: همه چیز از  پست فیسبوکی یک افسر پلیس تایلند آغاز شد.

افسر پلیس «دا پاریندا پاکیسوک» (Da Parinda Pakeesuk)  در فیسبوک خود نوشت: «این گربه به اتهام حمله به افسران پلیس بازداشت شده و منتظر است صاحبش برای وثیقه‌گذاری بیاید.» او حتی ، اثر پنجه‌های گربه را به‌عنوان امضای گزارش بازداشت ثبت کرد و عکس ماگ‌شات (عکس بازداشتی) از او گرفت.  

اما این افسر به خاطر علاقه‌اش به حیوانات در شبکه‌های اجتماعی شناخته شده است و این پست او با لحنی شوخ‌طبعانه نوشته شده بود. 

سرو کله این گربه این گونه  پیدا شد که در بانکاک تایلند، این  گربه ماده از نژاد «آمریکن شورت‌هیر»   توسط یک شهروند به ایستگاه پلیس منتقل شده بود.

این گربه با رفتارهای شیطنت‌آمیزش مورد توجه قرار گرفت.  گربه پس از ورود به ایستگاه پلیس، با خراشیدن و گاز گرفتن چند افسر، باعث شوخی و خنده در فضای مجازی شد.  

در ادامه، افسر پاکیسوک گربه را به خانه‌اش برد و برایش غذا، اسباب‌ بازی و جای خواب فراهم کرد. 

روز بعد هم صاحب گربه با پلیس تماس گرفت و برای تحویل گرفتن «نوب تنگ» به ایستگاه پلیس آمد. برای پایان دادن به این ماجرای طنز، افسر پاکیسوک گزارشی خیالی از زبان گربه نوشت و گربه را با یک هشدار شفاهی آزاد کرد و تأکید کرد که هیچ جریمه‌ای برایش در نظر گرفته نشده است.

این داستان به سرعت در شبکه‌های اجتماعی وایرال شد . حتی بسیاری از افراد نسبت به پذیرش این گربه ابراز تمایل کردند ، اما  تأکید شد که هدف اصلی، بازگرداندن گربه به صاحب اصلی‌اش است.

خبرگزاری پیشگو، به نقل از شفقنا افغانستان: حشمت‌الله رحمانی، سخن‌گوی فرماندهی امنیه‌ی گروه طالبان در ولایت سمنگان گفته است که این انفجار نیمه های شب گذشته (سه‌شنبه، ۳۰ ثور) در یک معدن زغال‌سنگ در مربوطات قریه گوله ولسوالی دره صوف پایین رخ داده است.

او درباره‌ی دلیل وقوع انفجار جزئیات ارایه نکرده و افزوده است که اجساد قربانیان بیرون کشیده شده و به خانواده‌های شان سپرده شده است.

رحمانی افزوده است که دو نفر از زخمیان هم به بیمارستان منتقل شده‌اند و وضعیت شان خوب گزارش شده است.

کار در معادن افغانستان مرگبار است. براساس آمار غیررسمی طی دو ماه گذشته دست‌کم ۱۳ نفر در جریان کار در معادن های افغانستان جان باخته‌اند.

معادن کشورهای همسایه افغانستان از جمله تاجیکستان و ایران نیز برای شهروندان افغانستان مرگبار بوده‌اند.

اخیرا در دو انفجار در معادن تاجیکستان ۹ شهروند افغانستان جان باخته‌اند.

در ماه حمل نیز سه شهروند افغانستان در معادن زغال دامغان سمنگان ایران بر اثر گازگرفتگی جان باخته بودند.

سال قبل چندین کارگران افغانستانی در معدنی در ایالت بلوچستان پاکستان جان های شان را از دست داده بودند که اجساد شماری از جان باختگان افغانستانی به کشور برگردانده شده بود.

نوشته یک باشنده ولایت غور

نه‌تنها عدالت و امنیت از میان رفته، بلکه در ۱۱ ولسوالی های این ولالیت بذر نفرت و نفاق در دل کوهستان‌ها و روستاها پاشیده شده و هر روز جوانه می‌زند. دیروز همسایه‌ها با یک سلام گرم، درِ خانه‌ی هم را می‌کوبیدند؛ امروز با نگاهی از شک و ترس از کنار هم می‌گذرند. بر سر زبان‌ها دیگر حرف از همدلی نیست؛ حرف از «ما» و «آن‌ها»ست، از قوم و مذهب، از مرزهای ساختگی که با گلوله و تهدید کشیده شده است.

مدارس نیمه‌ویران، کلاس‌های خالی و کتاب‌های غبارگرفته گواه اند که آینده‌ی کودکان این دیار به گروگان جهل و تعصب افتاده است. دخترانِ دیروز که رؤیای دکتر و مهندس شدن در سر داشتند، امروز پشت پنجره‌های چوبی، گوشه‌ی اتاق‌های تاریک، رؤیای‌شان را مرور می‌کنند و از آینده می‌ترسند.

بازارها که باید پر از هیاهوی زندگی باشند، به سکوت تلخی فرو رفته‌اند. کسبه با چشمانی خسته به درِ نیمه‌باز دکان‌های‌شان زل می‌زنند؛ انگار هر لحظه منتظرند انفجاری دیگر یا یورشی تازه رشته‌ی نازک معاش‌شان را پاره کند.

اما در همین تاریکی، جرقه‌های امید خاموش نشده است. مادرانی که شب‌ها چراغ خانه را روشن نگه می‌دارند تا فرزندان‌شان هنوز معنای نور را بفهمند؛ معلمانی که بر ویرانه‌ها تخته‌ای می‌یابند و الفبای صلح را یادآور می‌شوند؛ پیرمردانی که داستان‌های دورِ هم‌زیستی را برای نوه‌های‌شان زمزمه می‌کنند تا بدانند ریشه‌های این خاک از محبت است.

غور می‌تواند دوباره برخیزد، اگر به جای تفنگ، دست‌ها به هم برسند؛ اگر به جای شعارهای تهی، صدای عدالت و برابری طنین بیندازد. باید آن بذر کینه را پیش از آن‌که جنگلی از نفرت بسازد، از دل خاک بیرون کشید و به جایش دانه‌ی شناخت و احترام کاشت. این سرزمین مستحق آن است که کودکانش در صلح بخندند، جوانانش آینده‌ای روشن بسازند و پیرانش آرامشِ سال‌های آخر را در آغوش بگیرند.

بگذار فریاد بزنیم: «غور جای نفرت و تبعیض نیست!» بگذار زخم‌هایش را مرهم همدلی بگذاریم و شعله‌های جنگ را با باران همبستگی خاموش کنیم؛ زیرا تنها در سایه‌ی وحدت است که می‌توانیم دوباره به آفتاب عدالت سلام کنیم و پیکر زخمی این سرزمین را التیام بخشیم.

‏خبرگزاری پیشگو، از چند روز به این سو باشندگان ولسوالی چاه‌آب ولایت تخار علیه استخراج معادن طلا توسط افراد گروه طالبان و شرکت‌های قراردادی چینی دست به اعتراضات گسترده زده و این اعتراضات آنان وارد سومین روز شد، اما طالبان تا کنون به خواست های آنان لبیک نگفته اند

شماری از باشندگان روستای «سمتی» ولسوالی چاه‌آب ولایت تخار از روز یک شنبه بدین‌سو در اعتراض به استخراج معادن طلای منطقه‌شان دست به تظاهرات زده‌اند.

به گفته معترضان، قرارداد استخراج این معادن به شرکت‌های قراردادی از مناطق جنوبی کشور و افراد بیگانه داده شده است، در حالی که مردم بومی، که اکثراً از قشر فقیر جامعه هستند، هیچ سهمی از این منابع طبیعی ندارند، حتی در بخش کارگری.

معترضان هشدار داده‌اند که در صورت بی‌توجهی به خواسته‌های‌شان، اعتراضات خود را به‌صورت گسترده‌تر خواهد ساختند .

اما با گذشت سه روز از این اعتراضات باشندگان ولسوالی چاه آب، مقام ولایت طالبان در تخار و وزارت معادن این گروه هیچگونه پاسخی به باشندگان این منطقه نداده است.

خبرگزاری پیشگو: به نقل را رادیو آزادی افغانستان، «آر اس اف» در اعلامیه‌ای در واکنش به توقف فعالیت رادیو بیگم در افغانستان گفته که جلوگیری از فعالیت رادیو بیگم، نشانه تشدید حملات طالبان علیه رسانه‌ها در افغانستان است.

در این اعلامیه با تأکید بر آزادی فوری کارمندان و لغو ممنوعیت فعالیت این رادیو آمده که «هدف قرار دادن رادیو بیگم از سوی طالبان حمله‌ی دیگر به آزادی مطبوعات و بخشی از سیاست گسترده‌تر سرکوب رسانه‌ها است.»

بر اساس اعلامیه سازمان خبرنگاران بدون مرز، در یک سال گذشته حداقل ۱۴۰ خبرنگار بازداشت شده‌اند، درحالی‌که ۸۰ درصد از خبرنگاران زن مجبور به ترک این مسلک‌شان شده‌اند.

به‌گفته «آر اس اف»، معدود زنانی‌که در بخش خبرنگاری در افغانستان باقی مانده‌اند با محدودیت‌های شدیدی از جمله ممنوعیت دسترسی به منابع رسمی، سفر بدون محرم و کار در کنار همکاران مرد روبه‌رو هستند.

دو تن از خبرنگاران زن در افغانستان که می‌خواهند به علت حساسیت موضوع از ذکر نام‌شان خودداری و صدای‌شان تغییر داده شود، به رادیو آزادی گفتند:

«بسته شدن هر رسانه به معنی خفه کردن آزادی بیان است، اگر همین قسم ادامه پیدا کند متأسفانه در چند سال آینده در افغانستان هیچ مرجع وجود نخواهد داشت که صدای زنان را به گوش جهان برساند، باید برای وضعیت زنان در افغانستان نگران بود، حتی محدودیت‌ها سبب می‌شود که حضور زنان در رسانه‌های دیگر نیز کمرنگ شود، در کنار این‌که طالبان در تلاش بستن رسانه‌ها به خاطر حضور زنان هستند، رسانه‌ها نیز تلاش می‌کنند دغدغهٔ حضور زنان را نداشته باشند.»

خبرگزاری پیشگو؛ به نقل از آزدی، این کمیته با نشر اعلامیه‌ای در صفحه رسمی فیسبوک خبر داده که دیگر تحت نام این کمیته در افغانستان فعالیت نمی‌کند و دفترشان بسته است.

کمیته سویدن برای افغانستان در پی فرمان حکومت طالبان در واکنش به آتش‌زدن قرآن کریم در سویدن، از ماه مارچ ۲۰۲۴ فعالیت‌های خود را متوقف کرده است.

هرچند این کمیته تأکید کرده است که این سازمان بی‌طرف و غیردولتی است، اما با آن‌هم فعالیتش در افغانستان متوقف شد.

این کمیته در ۱۶ ولایت افغانستان فعالیت داشت و حدود ۷ هزار کارمند افغان با این کمیته کار می‌کردند.

خبرگزاری پیشگو، به نقل از آزادی: محسن نقوی وزیرداخله پاکستان در اواخر ماه نوامبر گفت که سر از آغاز سال ۲۰۲۵ میلادی هیچ افغان فاقد اجازۀ اقامت، موسوم به ان او سی، حق زنده‌گی در اسلام آباد را نخواهد داشت.

شماری از پناهجویان افغان در اسلام آباد امروز مدعی شده اند که پولیس افرادی را که دارای اسناد قانونی اقامت در پاکستان بودند نیز با خود برده است.

فیض الرحمن ابراهیمی رییس ادارۀ حفظ محیط زیست زیر اداره گروه طالبان در ولایت بدخشان، روز گذشته به رسانه ها گفت که این دو تن به ارتباط یک خرس قهوه ای که چند روز پیش در ولسوالی شکی این ولایت شکار شده بود، دستگیر شده اند.

خبرگزاری پیشگو؛ امروز دو شنبه مورخ ۱۶ میزان۱۴۰۳ هجری خورشیدی، شهر های بزرگ افغانستان چون کابل، مزار شریف و قندهار به بازار گرم فاحشه های چینایی مبدل شده است

در حال حاضر صدها تن از زنان روسپی و فاحشه های چینایی برای درآمد زدایی جنسی به افغانستان هجوم آورده اند و از بابت تن فروشی درآمد خوبی به خود کمایی نموده و پول‌های شان را هر هفته به چین میفرستند.

یک منبع از داخل گروه طالبان در حوزه چهارم امنیتی کابل که نخواست نامی از وی برده شود میگوید که ده ها دختران چینایی در کابل در ساحات شهر نو، شش درک، غرب کابل، شیرپور برای خود خانه های را کرایه گرفته اند و چندین هوتل دیگر نیز با این زنان قرارداد بسته اند و با فرستادن مشتریان جنسی به این زنان از آنان کمیشن خود را دریافت میکنند، این زنان ده ها هزار دالر در هفته به چین حواله میکنند .

پول های حواله از طریق سرای شهزاده و مارکیت آریانا به چین فرستاده میشود، در منفعت این پول ها چندین تن از سران طالبان نیز شریک‌میباشند.

این منبع همچنان گفته است که ۹۰ درصد مشتریان این زنانا خود طالبان هستند و این زنان همچنان به در خواست سه تن از رهبران کابل نشین طالبان به افغانستان فراخوانده شده اند که در درآمد جنسی این زنان این مقامات طالبان شریک‌میباشند.

منبع افزوده است که فرماندهان طالبان مشتریان خوبی برای این زنان هستند و شب ها به دلخواه خود این زنان را با موتر های شیشه سیاه به محافل خصوصی خود انتقال میدهند و تمامی محلاتی که این زنان حضور میداشته باشند از سوی حوزه های مربوط تدابیر خوب امنیتی برای شان گرفته شده است.

این درحالیست که رهبر گروه ترورستی طالیان با صدور فرمانی جدید شنیدن صدای زن را حرام دانسته و گفته است که زنان هرگز با مردان هم کلام نشوند

خبرگزاری پیشگو؛ امروز مورخ ۲/۷/۱۴۰۳ تفنگداران مسلح گروه طالبان در ولسوالی دولتیار افراد قومانده ملا احمد شاه والی گروه طالبان در ولایت غور به تعداد ۱۲ خانواده از مردم روستایی جیره گک ولسوالی دولتیار را به طور اجباری کوچ دادند وبه عوض شان قوم سرداری یعنی خسرهای والی طالبان را که همه مسلح میباشند در روستایی مذکورجابجا کردند .
وهمچنین افراد مسلح این گروه همراه باافراد مسلح قوم سرداری خانه دهقانپور نماینده مردم در ولسی جرگه ورئیس موقت پارلمان پیشین را محاصره نموده اند .

در منزل دهقانپور تنها دونفر خانم ها وسه نفر اطفال کوچک زندگی میکنند.
افراد طالبان تاکید دارند که شما از خانه بیرون شوید ما اینجا جبهه می گیریم اما حقیقت این است که درخانه وکیل دهقانپور یک نفر به نام احمد که از مخالفین دهقانپور است وسه سال قبل سناتور احمد خان را به شهادت رسانده وفعلاً قوماندان تولی ولسوالی دولت یار است ان شخص رابه خانه وکیل دهقانپور جابجا میکنند این است .

گزارش احمد سهیل پرتو